PODSUMOWANIE PRACY ROCZNEJ DOMOWEGO KOŚCIOŁA
- Szczegóły
- Kategoria: Diakonia
- Opublikowano: czwartek, 22 październik 2020 22:05
- P.Kania
To już miesiąc od wyjazdu do Częstochowy. A ja często wracam myślami do tego wydarzenia. Myśli i refleksji dużo. Trochę je uporządkuję.
Lekcja pokory. W drodze do Częstochowy, jak wielu facetów chciałem trochę zabłysnąć, używając sprawdzonego zwrotu „kiedyś, jak byłem młody”. Na szczęście nie zdążyłem go użyć. Na dzień dobry dowiedziałem się, że jesteśmy siódmą parą diecezjalną, z którą ks. Michał (Moderator Diecezjalny DK) jedzie na podsumowanie roku formacyjnego. Jakby tego było mało jesteśmy pierwszą młodszą od niego parą. Już wiedziałem, gdzie jest moje miejsce.
Garniturowy stereotyp. Znowu wypadało ubrać garnitur (miałem opory). Myślałem, że wszyscy faceci będą w garniturach (myliłem się). Miła niespodzianka. Naturalnie i bez presji. Każdy ubrany ze smakiem i potrzebą miejsca. Moje stereotypy i skojarzenia były niesprawiedliwe i krzywdzące. Te 150 osób z 40 diecezji to naturalni i szczerzy ludzie. Czuliśmy się tam bardzo dobrze.
Precyzja słowa i humor. Szacunek i uznanie. Ważne wiadomości podane w normalny sposób, przeplatane taktownym poczuciem humoru z każdej strony, zarówno od prowadzących poprzez uczestników, z osobami duchownymi włącznie.
Faceci. Zdarza się, nam mężczyznom, że płeć piękna przejmuje inicjatywę we wspólnotach, na spotkaniach lokalnych, rejonowych czy diecezjalnych. Tam zobaczyłem i doświadczyłem roli faceta – męża we wspólnocie. To oni inicjowali modlitwę, prowadzili spotkanie, byli widocznym oparciem dla swoich żon! Imponujące, zachęcające do naśladowania. To Ruch w którym, mężczyźni (mężowie) są na swoim - właściwym miejscu!
To dopiero początek naszej posługi. Bogu niech będą dzięki! Bycie w takim towarzystwie to odpowiedzialność, służba i zaszczyt. Jeśli tak ma wyglądać ta służba, to z Bożą pomocą każdy powinien tam być!
Piotr Kania
