Diakonia Modlitwy Rejonu Ostrowskiego
- Szczegóły
- Kategoria: Diakonia Modlitwy
- Opublikowano: czwartek, 10 luty 2022 21:25
- DKS
Diakonia Modlitwy Rejonu Ostrowskiego Zaprasza na spotkanie modlitewne.
Diakonia Modlitwy Rejonu Ostrowskiego Zaprasza na spotkanie modlitewne.
2022.02.05
34 małżeństwa - 4 księży - DJ Grzesiu i świetna zabawa do 3 nad ranem!
Tak się bawiliśmy, na sali OSP w Pieczyskach, na Diecezjalnym Balu Karnawałowym organizowanym przez Domowy Kościół.
Jak co roku na podsumowaniu Krucjata Wyzwolenia Człowieka (KWC) diecezji kaliskiej gościła w Cieszęcinie. Rozpoczęliśmy spotkanie w sanktuarium św. Wojciecha mszą świętą, którą celebrowali trzej księża: Moderator Ruchu Światło-Życie ks. Daniel Zarębski, ks. Jerzy Salamon - długoletni członek KWC i organizator oaz dla dzieci i młodzieży oraz Moderator diecezjalny KWC ks. Jarosław Dębiński. W homilii ks. Jerzy nawiązał do godła Krucjaty, na którym widnieją słowa NIE LĘKAJCIE SIĘ. A omawiając ewangeliczną burzę na jeziorze i zdziwienie apostołów: “Kim On jest (…), że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?”/Mk 4,41/ skonkludował, że wszystkie okoliczności, w jakich obecnie żyjemy, jeszcze bardziej wołają, aby bez reszty zawierzyć Bogu.
Po Eucharystii dalsza część spotkania miała miejsce w gościnnych progach Wiejskiego Domu Kultury w Osieku. Tam zasiedliśmy przy pięknie zastawionych stołach, by podzielić się doświadczeniami minionego roku. Zanim to jednak nastąpiło Ks. Dębiński nawiązując do przeczytanego fragmentu Listu Św. Pawła do Kolosan (Kol 3,12-15) złożył nam wszystkim życzenia. Najbardziej wybrzmiała w nich wdzięczność, do której później nawiązywało wiele osób w swoich krótkich świadectwach dotyczących trwania w abstynencji. “Jako członkowie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka mamy swój znaczący udział w realizacji Narodowego Programu Trzeźwości, który powstał w roku 2018, a do którego nawiązuje ks. bp Tadeusz Bronakowski co środę w swoim felietonie w Radiu Maryja (po wieczornym różańcu, pamiętajmy i słuchajmy!)” - zaznaczył ks. Jarosław. Zachęcił nas także do stawania w Prawdzie, bez lęku, gdyż jako ludzie wolni jesteśmy posłani, aby wyzwalać innych.
Podczas podsumowania roku pracy dokonanego przez Dorotę Kasprzak oraz Gabrielę i Andrzeja Wardeńskich, okazało się, że oprócz naszej diecezjalnej pielgrzymki KWC do Skalmierzyc w minionym roku braliśmy udział w Ogólnopolskiej Pielgrzymce do Niepokalanowa (ponad 70 osób z diecezji kaliskiej), a także II Kongresie Diakonii KWC w Warszawie-Sękocinie (troje naszych przedstawicieli). W 15 parafiach naszej diecezji co miesiąc odbywają się nabożeństwa w intencjach Krucjaty Wyzwolenia Człowieka i o trzeźwość w naszym narodzie. Gdyż problem ten nie tylko nie zmienił się od czasów powołania Krucjaty przez ks. Blachnickiego, ale jeszcze się nasilił. Do nałogowego picia alkoholu doszły inne uzależnienia: od internetu, pornografii, narkotyków itd. Dlatego jako członkowie KWC, nie ustajemy w modlitwie i pracy na własnym terenie na rzecz pomocy ludziom, którzy sami sobie już pomóc nie potrafią. Na prośbę prowadzących kilka osób zadeklarowało, że wspólnie ze swoim księdzem proboszczem, poprowadzą “trzeźwościowe” rozważania Drogi Krzyżowej w tegoroczny pierwszy piątek Wielkiego Postu.
Słowem – chcemy, będąc wdzięczni za to dobro, które dzięki KWC stało się naszym udziałem, nieść je dalej, uświadamiając innych i budząc sumienia. Następne spotkanie członków i sympatyków KWC, to sierpniowa pielgrzymka do któregoś z sanktuariów naszej diecezji, (o czym poinformujemy szczegółowo w odpowiednim czasie), na którą już dziś serdecznie zapraszamy!
fot. Kasia Dudka-Kania
Od wielu lat spotkania opłatkowe Ruchu Światło-Życie, jaki i podsumowania pracy rocznej odbywały się w gościnnych progach Iwony i Bogusia Szczepaniaków, w ich uroczym domu w Kamieniu. W tym roku, mamy nadzieję że za natchnieniem Ducha Świętego, przyszedł pomysł żeby zmieniać miejsca diecezjalnych spotkań, takich jak spotkanie opłatkowe, podsumowanie pracy rocznej z rozesłaniem na wakacyjne oazy czy powakacyjna pielgrzymka Ruchu Światło-Życie. Po co? Żeby włączyć jak najwięcej osób w przeżywanie tych trzech diecezjalnych spotkań. Nie od dziś wiadomo, że gdy oazowe wydarzenie jest w naszym rejonie, to łatwiej jest zaangażować się, a jak już jesteśmy włączeni w konkretne działania, to wiadomo, że… przyjedziemy na takie spotkanie. Jako krąg diecezjalny, w porozumieniu z ks. Danielem, postanowiliśmy zaryzykować. I z tego co widać po spotkaniu w Mikorzynie to Duch Święty dobrze nam podpowiedział. Oto dowody.
Wspólnota
Para rejonu Południowego pytała ile osób przyjedzie, ponieważ chcieli przygotować odpowiednią ilość miejsc. A to pytanie z tych, na które trudno znaleźć odpowiedź. Zapytaliśmy więc pozostałe pary rejonowe. Z informacji od nich wynikało, że jak przyjedzie 100 osób to będzie dobrze. I na tyle przygotowaliśmy się. A wspólnota zaskoczyła nas (róbcie to częściej 😊), bo było około 150 osób! Musieliśmy dostawiać krzesła i nakrycia. To naprawdę miłe uczucie, kiedy ludzi jest tyle, że brakuje krzesełek. Miło robi się na sercu kiedy widzisz taką chmarę ludzi, wiele młodych małżeństw i mnóstwo biegających dzieciaków!
Bogu niech będą dzięki za dobre podpowiedzi i za wspólnotę!
Zaangażowanie
Organizację spotkania powierzyliśmy rejonowi Południowemu, na czele z parą rejonową Anią i Olkiem Bystrkami. To oni koordynowali wszystkie prace. A lokalną liderką, która prowadziła mikorską ekipę do działania była Ula Goździcka, która była pomysłodawczynią m.in. żywej szopki, która wszystkich zachwyciła. Oazowicze z mikorskiej wspólnoty włożyli wiele wysiłku i zaangażowania, żeby wszystko pięknie wyglądało. W piątek dostaliśmy zdjęcia przygotowanej sali. Wszystko dopięte na ostatni guzik. Cudna szopka, pięknie przystrojone stoły. Jak mówią oazowicze z Południa – szkoła nowej kultury ks. Ryszarda Wachowiaka.
Część rejonu Południowego była zaangażowana do krojenia ciast, szykowania kawy, herbaty, termosów z wodą. Druga grupa do sprzątania. Wielu chętnych do pracy. W kuchni, choć sprzątania było dużo, nikt nie narzekał. Słychać było rozmowy i śmiech. I tego nie da się wytłumaczyć inaczej niż przez ducha służby, który przenika ludzi podczas oazowej formacji. Ze szczotką można było zobaczyć moderatora rejonu Południowego – ks. Tomasza Kaczmarka, księdza od szczoty i różańca, który schodzi ostatni z pokładu i gasi światło.
Bogu niech będą dzięki za ludzi, którzy chcą służyć!
Radość
Ile czasu ma trwać spotkanie opłatkowe? Nie wiedzieliśmy kiedy przejść do modlitwy, która miała być zwieńczeniem spotkania. A jak nie wiesz to prosisz o radę. Zapytaliśmy Gosię. A ona na to, że ludzie ciągle rozmawiają, dobrze się czują, więc szkoda kończyć. Po jakimś czasie podeszliśmy z podobnym pytaniem do ks. Michała Pacyny. On mówił podobnie jak Gosia. Potem do ks. Daniela i ta sama odpowiedź. Miło było patrzeć i widzieć, że chcecie rozmawiać, być razem, cieszyć się sobą nawzajem! Miło było widzieć Wasze uśmiechnięte twarze, słyszeć gwar i śmiech na sali. A jeszcze większą radością były biegające dzieciaki, których było wszędzie pełno!
Bogu niech będą dzięki za radość spotkania!
Modlitwa
Kościół w Mikorzynie nie należy do najmniejszych. Myśleliśmy, że trudno będzie go zapełnić. A tu niespodzianka, ludzie zajęli większość ławek. Inaczej przeżywa się wspólnotową Mszę Świętą kiedy jest garstka ludzi, a pełniej kiedy jest nas wielu. Wasza obecność na Eucharystii pomaga lepiej ją przeżywać.
Żeby jedni mogli wejść w modlitwę inni służą. Dziękujemy osobom z rejonu Ostrowskiego i Kaliskiego, które zaangażowały się w liturgię. Dziękujemy Diakonii Liturgicznej i uczestnikom spotkań „Piękno liturgii”. Dziękujemy również diakonii muzycznej za śpiew. Końcowe Amen po doksologii zabrzmiało cudnie!
Bogu niech będą dzięki za wspólne przeżywanie Eucharystii!
Biskup
Spotkanie opłatkowe przeżywał z nami ksiądz biskup Łukasz Buzun. Podczas homilii zachęcał nas do odnowy łaski chrztu, do odnowienia zjednoczenia z Bogiem, szczególnie w naszych rodzinach. Mówił, że człowiek przed chrztem jest jak puste naczynie, które potrzebuje napełnienia i pierwszy z sakramentów wypełnia nas łaską. Po drugiej stronie jest grzech, który jest przeciwnikiem ludzkiego szczęścia. Biskup Łukasz zachęcał, poprzez sakrament pokuty i pojednania, do powrotu do łaski chrztu. Mówił, że jeśli będziemy wpatrywać się w Jezusa, to On nas przyciągnie do siebie, ale również do innych ludzi.
Dziewiątego stycznia ksiądz biskup Łukasz miał być w poznańskiej katedrze na zakończeniu peregrynacji jasnogórskiego wizerunku Matki Bożej. Biskup Łukasz zrezygnował z tego spotkania, żeby być na oazowym opłatku.
Bogu niech będą dzięki za biskupów, z którymi możemy się modlić i dzielić radość spotkania!
Opłatek
Ks. Franciszek Blachnicki zachęcał, żeby organizować spotkania opłatkowe w społecznościach pragnących realizować ideał wspólnoty chrześcijańskiej. Pisał, że „opłatek powinien mieć formę zbliżoną do wieczerzy wigilijnej, a więc formę braterskiej agapy. Trzeba więc przygotować stół zakryty białym obrusem, wokół niego tyle krzeseł, ile będzie uczestników. Na stole powinna być figurka Matki Bożej z Dzieciątkiem, ewentualnie cała szopka, Pismo Święte i świeca. Zamiast kwiatów – przyozdobiona choinka lub bukiety z gałązek. Można cały stół udekorować gałązkami i przed każdym z uczestników postawić małą świeczkę. Stół może być także od razu na początku nakryty do posiłku.” I te wszystkie elementy zaistniały na oazowym spotkaniu opłatkowym. Był stół z białym obrusem, figurka Niepokalanej. Mieliśmy szopkę, nawet żywą. W postacie Maryi, Józefa, pastuszków, aniołów i trzech królów wcielili się oazowicze z mikorskiej wspólnoty. Weszli na salę przy śpiewie kolęd, by dotrzeć do szopki, wokół której były pięknie ozdobione choinki. Nie nieśli figurki Jezusa lub dziecka wcielającego się w postać Dzieciątka, ale nieśli świece odpaloną ogniem przyniesionym od świecy ołtarzowej. Nieśli również Pismo Święte, które wraz ze świecą zostało umieszczone w szopce. Aniołowie od niesionej do szopki świecy zapalali świece na stołach, przy których spożywaliśmy agapę. Piękna i głęboka symbolika tych wszystkich gestów! Potem ks. Michał Pacyna odczytał Ewangelię o narodzeniu Jezusa. A następnie były życzenia. Brakło dzielenia się opłatkiem, elementu który tak jest lubiany przez wielu z nas. Podchodzenia do siebie, składania pięknych osobistych życzeń, a nie tych, jak pisał ks. Blachnicki, „które są często banalne i czysto laickie, dotyczące tylko wartości doczesnych i materialnych”. Opłatek bez opłatka? Na początku trudno było nam przeboleć brak tego elementu. Ale potem zerknęliśmy do „Teologii opłatka” napisanego przez ks. Franciszka. Pierwsza nazwa Mszy Świętej zapisana w Dziejach Apostolskich to „łamanie chleba”. To na Eucharystii Jezus staje się chlebem, który spożywany przez wszystkich tworzy w ludziach wewnętrzną jedność. I właśnie to łamanie w kościele, tym Chlebem, było najważniejsze na tym spotkaniu opłatkowym! Poprzez uczestnictwo w ”łamaniu chleba” staliśmy się wspólnotą. I tą wspólnotę stworzoną na „łamaniu chleba” w kościele pięknie widać było na sali: w służbie, radości, życzliwości.
Dziękujemy wszystkim, którzy tworzyli tą opłatkową wspólnotę: księdzu biskupowi Łukaszowi, kapłanom, szczególnie ks. Witoldowi Kałmuckiemu, proboszczowi parafii w Mikorzynie, osobom ze Wspólnot Dorosłych, młodzieży, dzieciom i małżeństwom DK.
Bogu niech będą dzięki za spotkanie opłatkowe!
Kasia i Piotr Kania
Droga Wspólnoto!
Gorąco pragnę podziękować wszystkim kapłanom, osobom świeckim, którzy w jakikolwiek sposób fizyczny czy duchowy wzięli udział w ostatnim pożegnaniu mojego męża.
Za wszelkie dobro, które było i jest siłą dla mnie i moich bliskich
serdeczne Bóg zapłać.
Danka Macińska
Całą wspólnotę Ruchu Światło-Życie diecezji kaliskiej, kapłanów, dzieci i młodzież, Wspólnoty Osób Dorosłych, rodziny Domowego Kościoła zapraszamy na spotkanie opłatkowe, które odbędzie się 9 stycznia 2022 r. w sanktuarium św. Idziego w Mikorzynie.
Plan spotkania:
15.00 – Msza Święta
16.15 – agapa i wspólne śpiewanie kolęd (sala OSP w Mikorzynie)
Prosimy o przywiezienie czegoś słodkiego na wspólny stół.
Zapraszamy!
Ks. Daniel Zarębski – moderator diecezjalny Ruchu Światło-Życie
Ks. Michał Pacyna – moderator diecezjalny Domowego Kościoła
Katarzyna i Piotr Kania – para diecezjalna Domowego Kościoła